Een 21-jarige Eritrese met een zachte stem, een lieve lach en een sterk verlangen naar autonomie; dat is Nardos Teklay. Twee jaar geleden kwam ze met haar moeder, broertje en zusje naar Nederland. Het weerzien na zes jaar met haar vooruit gereisde vader en oudste zus was emotioneel. Nardos voelde van alles. Het krappe tweekamerflatje in Arnhem-Zuid, het kille grijze weer, de volslagen vreemde cultuur; verward, verdrietig en dankbaar tegelijk nam ze het in zich op.
Haar eigen vierkante meter
Ik ontmoette Nardos in april 2020. Heel wat Nederlandse woordjes kende ze al, maar ze had behoefte aan sneller en meer. De coronacrisis maakte leren niet eenvoudig. Met moeite en doorzettingsvermogen wist Nardos een hoekje in de flat voor zichzelf en haar laptop op te eisen, zodat ze via Zoom mijn lessen kon volgen. En dat was niet altijd makkelijk met een huilend kind, een mopperende zus, een bellende vader of een stofzuigende moeder op de achtergrond. Toen de coronaregels tijdelijk minder streng waren, kon Nardos naar de taallessen van het Integratiehuis, voor Eritrese Arnhemmers. Binnen twee jaar bereikte ze taalniveau B1.
Stoer
Ook zette ze haar eerste stappen op de Nederlandse werkvloer. Een half jaar werkte Nardos in de bediening bij de Molenplaats in Sonsbeek Park, als vrijwilliger. Lange dagen maakte ze daar soms. Een paar dagen geleden besloot ze te solliciteren naar een betaalde baan. Een beetje met mijn hulp, maar grotendeels zelf stelde ze een cv op en een brief voor het Arnhemse Openluchtmuseum. Ze hoopt daar in de keuken te mogen werken. Daarnaast bemachtigde ze een kamertje in een studentenhuis. De huur van 300 euro per maand kan ze net opbrengen. Ze verheugt zich op haar eigen plek en is druk met schilderen en spulletjes zoeken in tweedehands winkels. Ik vind haar ongelooflijk stoer.
In september hoopt Nardos te kunnen starten met een voorbereidend jaar op een Hbo-studie. Haar grote droom is werken in een ziekenhuis, als verpleegkundige.
In de krant!
Vorige week gaf ze een interview aan de Gelderlander, waar ik bij mocht zijn, en vandaag staat haar verhaal in de krant. Met een prachtige foto. Ik voel me reuzetrots op deze doorzetster met de zachte stem!
